ગુજરાત જાણે છે

સ્વપ્નને સાકાર કરવાની કળા ગુજરાત જાણે છે

માટે આજે  નર્મદાના નીરને સાબરમાં વહાવે છે............સ્વપ્ન

આંધી કે  તોફાન કે વરસાદ કે હો રેત ધગધગતી

સંકટોથી બાથ ભીડીને ચરણ આગળ ધપાવે છે

લક્ષ્ય મોટાં કોઈ દિ' સહેલાઈથી મળતા નથી જગમાં

ઠેસ અઢળક વાગે તોપણ ગુરુશિખર પર જઈને આવે છે..સ્વપ્ન

જન્મ પામે  છે અહીં વનરાજને સરદાર, ગાંધી જે

રાષ્ટ્રનાં નિર્માણ માટે જાનની બાજી લગાવે છે

શૂન્ય, પ્રેમાનંદ, અખો, નરસિંહ,કલાપી, કાન્ત કે શામળ

ગીત, ગરબા, છપ્પા, દુહાને ગઝલ-ગંગા વહાવે છે........સ્વપ્ન

આ ધરાના માનવી જ્યાં જાય છે વસવાટ માટે ત્યાં

ઓગળે છે ખાંડ થઈને દુધને ગળ્યું બનાવે છે

કાનુડાએ આ ધરા પર દ્વારકા નગરી વસાવી છે

આ ધરાનો જાદુ અદ્ભુત કહાનને જે ખેંચી લાવે છે.........સ્વપ્ન

ગુર્જરો ઝંખે સફળતા આ જીવનમાં ડગલેને પગલે

ગુર્જરોની હામને દુનિયા સદીયોથી વખાણે છે

વિશ્વની ગુજરાતના વિકાસપથ પર છે નજર આજે

ગુર્જરો આ વિશ્વને વેપારની કેડી બતાવે છે.................સ્વપ્ન

અભણ અમદાવાદી

શબ્દોમાં સાચવણી

 

દુનિયા શું જાણે કે કેમ કવિ,
શબ્દકૃતિને સાચવી રાખે છે
શબ્દકૃતિના શબ્દોમાં એ ભોળો
પ્રેમ સ્મૃતિને સાચવી રાખે છે...દુનિયા

પ્રસ્તાવના પ્રથમ નજરમાં, અભરખાને અનુક્રમમાં
સર્વનામમાં સંબોધન ને સંજ્ઞામાં પ્રેમ સ્થળની
પ્રેમ સ્મૃતિને સાચવી રાખે છે...દુનિયા

શબ્દ મરોડમાં અંગ મરોડ ને શબ્દ જોડણી આલિંગન
અલ્પવિરામે આનાકાની સ્વરસંધિએ સ્વીકૃતિની
પ્રેમ સ્મૃતિને સાચવી રાખે છે...દુનિયા

છંદોમાં રીસામણા ને અલંકારથી મનામણા
પૂર્ણવિરામે પૂર્ણાનંદ તો કાવ્યકૃતિમાં સંસ્કૃતિની
પ્રેમ સ્મૃતિને સાચવી રાખે છે...દુનિયા

ભાવવાચક ઉન્માદ ને ગુણવાચકમાં મધુરતા
ક્રિયાવાચક પ્રેમપથ તો કર્મવાચકમાં સંગમની
પ્રેમ સ્મૃતિને સાચવી રાખે છે...દુનિયા

ક્રિયાપદે પ્રેમકર્મ ને ક્રિયાવિશેષણે સિસકારા
હાંસિયા પર નફરત ને મથાળે જીવનસારની
પ્રેમ સ્મૃતિને સાચવી રાખે છે
અભણ અમદાવાદી

હાટડીઓ

હાટડીઓ રાજકારણની જુઓ

આ દુકાનો સાજ-ખાપણની જુઓ

જીવતા સળગાવે માણસને હવે

ઘેનમાં  ચકચૂર માણસને જુઓ...હાટડીઓ

ચૂંટણીઓ જીતવી છે બસ યેનકેન

'સીટ'ના અદ્ભુત કામણને જુઓ

માતનું ધાવણ ભલે લાજે હવે

રાજ ભૂખ્યા શુદ્ર બામણને જુઓ..હાટડીઓ

જે બડાશો મારશે તે હારશે

તે ગુમાવે 'આમ' થાપણને જુઓ

જોઈ કુદ્યા ચેનલોના તારણો

ચેનલોમાં 'પોલ' તારણને જુઓ...હાટડીઓ

ચુંટણીમા માનવો સંસ્કારને

કેમ ભૂલ્યાં? આજે કારણને જુઓ

જો 'અભણ'ની વાત લાગે ઝેર શી

ઝેરના તમે કો'ક મારણને જુઓ...હાટડીઓ

અભણ અમદાવાદી

ફાળ

ભૂખ્યા પેટે ફાળ પડી છે
ચૂલાએ હડતાળ કરી છે

બળતણ રાજી રાજી થઈ ગ્યું
ચૂલાએ હડતાળ કરી છે

બે બોલાવ્યાં બાર આવ્યા છે
પાણી જેવી દાળ કરી છે

અઢળક મીઠું નાંખીને મેં
પાણી પ્હેલાં પાળ કરી છે

આલુ કાંદા સડવા દો ને
નેતાઓએ જાળ વણી છે

ક્યાંથી પામે ભોજન સઘળા
ચૂંથાયેલી જાળવણી છે

માંગ્યા જ્યારે હક અધિકાર
મસમોટી બે ગાળ મળી છે

વાણીના વન કરમાયા છે
બીજોની બહુ ખોટ પડી છે

લેબલ વ્હાલાં દવલાંના એ
સંબંધોની ફાળવણી છે
અભણ અમદાવાદી

કંઈ નથી (ગઝલ)

આ જગતમાં એકધારું કંઈ નથી
આજે આ કાણું તગારું કંઈ નથી

દેહ પામ્યો જે થકી આકાર તે
પંચતત્વોમાં અમારું કંઈ નથી

પુત્રને દે છે ખભો જો બાપ ત્યાં
આ ક્ષણિક જગમાં તમારું કંઈ નથી

જે, કળીને મસળે છે એડી તળે
વિશ્વમાં એથી નઠારું કંઈ નથી

વાદ્યવૃંદો ગીતમાં જોઈએ હવે
એકલું જૂનું નગારું કંઈ નથી

દ્રશ્ય તેવું દ્રષ્ટિ જેની જેવી છે
મુજ નજરમાં જગથી પ્યારું કંઈ નથી

છે ગઝલ એવી અભણની કે જુઓ
આ ગઝલમાં કૈંક સારું કંઈ નથી
અભણ અમદાવાદી

ઝરમર શ્રાવણ

ઝરમર ઝરમર વરસે રે
રણની આંખોથી શ્રાવણ રે
ગાલો જાણે નદીઓ છે ને
દલડું મારું છે સાગર રે......

તારા નેણોને કહી દે
હવે આ રોજ થવાનું
મીઠું આ દર્દ રે તારું
નથી રે ક્યાંય જવાનું....ઝરમર

પ્રેમનાં મારા પથમાં કાંટા
કોણે રે કેમ વાવી દીધા
ફૂલો શા શમણાં ને રે
કોણે રે રગદોળી દીધાં

ફૂલોને તું ભૂલી જા
નથી એ તને મળવાના
કાંટાને પ્રેમ કરી લે
નથી એ ક્યાંય જવાના...ઝરમર

કોને હું ફરિયાદ કરું રે
કોને હું દુખડું રે કહું
મનડાને હું કેમ મનાવું
આયખું લાંબુ કેમ વિતાવું

યાદોને તું છોડી દે
નવા લક્ષ્યોને શોધી લે
નવા લક્ષ્યોને શોધીને
નવા લક્ષ્યોને પામી લે....ઝરમર
અભણ અમદાવાદી

ગુરુમંત્ર

એક ઘટના સદીઓથી ઘટતી આવી છે
કવિએ પણ એ જ રીત અપનાવી છે
જ્યારથી નિષ્ફળતાને ગુરુ બનાવી છે
સફળતા સામા પગલે મળવા આવી છે...એક

અવસર આપ્યાં છે નિષ્ફળતાએ
મુજને એકલતામાં સ્વ ચિંતનનાં
સાંભળેલું સત્ય સાબિત થયું કે
વ્યકિત પર રંગ ચડે છે મથનનાં....એક

એકલતાના કિનારે વિચરતો રહ્યો
જાણે કે કુંભારનું કામ કરતો રહ્યો
ચિંતનનાં ચાકડે વિચારોને હું
ઘડાની જેમ સર્વ પ્રકારે ઘડતો રહ્યો...એક

સ્વ ચિંતનની વિશ્વ ચિંતનથી
તુલના સદાય કરતો રહ્યો

વિચારોને જેમ જેમ કસતો રહ્યો

ચિંતન ક્ષિતિજે વિસ્તરતો રહ્યો....એક

મનમાં આશાનો દીવડો પેટાવી
નિષ્ફળતાને ચિંતનથી સજાવજો
નિષ્ફળતા એ જીવનનો અંત નથી
નિષ્ફળતાથી મોટો કોઈ 'ગુરુમંત્ર' નથી
અભણ અમદાવાદી

પ્રણય

નજર નજરમાં મુલાકાત છે
નયન નયનમાં જુદી ભાત છે

ગગન સંગ ધરા થઈ મસ્ત કે
અરુણિમ મન છે મધુરાત છે

ધ્વનિ તરંગ બને મદીલી સદા
અજબ ગજબ આ સનેપાત છે

નસ નસ સઘળી થઈ ગાયિકા
પ્રણય સરગમે સ્વરો સાત છે

સનનન શર થી મને વીંધ તું
નરમ બદનને મધુ ઘાત છે

યુગ યુગ નિરખ્યાં મળ્યું સત્ય આ
મન મલિન બને પછી પાત છે
અભણ અમદાવાદી