કાંટો

માન્યું કે કાંટો છું હું મહેક ફેલાવી શકું નહીં
ફૂલોનો સાથી છું પણ દિલમાં વસી શકું નહીં
કાંટાનું કદી'ય હોતુ નથી ભમરા જેવું નસીબ
ભમરા કરતા વધારે રહું છું ફૂલોની કરીબ
જીવનભર કાંટા સિવાય બીજું શું છે મળતું
કરુ છું હું ય વફા સત્ય આ કોણ છે કળતું
જેનો પકડું છું પાલવ હું કદી છોડતો નથી
પાલવ જ કદી કોઈ નો મારી ટકતો નથી
અભણ અમદાવાદી